XL on air

Zaterdagochtend bij Y. in Amsterdam. 6.45. De wekker ging.
Huh? 6.45? Dan horen we net IN bed te liggen.
Ik ging uit bed. Op deze Heilige Uitslaapdag.

Waarom? vroeg ik me af, toen ik als uitgewrongen moppersmurf de douche inslofte.
Toen het water mijn hersenen wakker masseerde, wist ik het weer: iemand had me een onweerstaanbaar aanbod gedaan. Er was mij een lekker ontbijtje beloofd.

Dat mocht ik om 08.00 komen opeten in de studio van FUNX Amsterdam.

FUNX is een radiozender voor hippe randstadjongeren. De studio heeft felle, frisse kleuren. De presentatoren zijn vrolijk en verrassend wakker. Overal staat hun slogan ‘Welkom bij jezelf’.
Daar kwam ik aansloffen in mijn kloffie-van-gister en zonder make-up. Ik was pas welkom bij mezelf na een kop thee.

Ik begon lekker te ontbijten. Maar het was de bedoeling dat ik ook wat ging vertellen. Na een fijn muziekje flitste het On Air-bordje aan. Ik zette snel mijn koptelefoon op, mijn thee aan de kant en verslikte me half in een pistoletje.

We praatten over mijn nieuwe project YOUrope Reporters, waarbij leerlingen filmpjes maken over Europa. Ze maken bijvoorbeeld een clip voor het Eurovisie Songfestival. Lachen toch? Ik verheug me nu al op de filmpjes. Pruiken, Galajurken, Lederhosen .. die leerlingen kunnen zich helemaal uitleven. Nog eens iets anders dan een hoofdstuk uit de Geo Geordend.

Leerlingen vinden het zo leuk om filmpjes te maken, dat ze regelmatig vragen: “Wat voor school moet je doen om editor te worden?”, gevolgd door “Wat verdient een editor?”

Kiss me Thru the Phone wordt gestart en ik werk mijn yoghurtje naar binnen. Een keurige NOS-presentatrice zat onlangs dit 'rapper met grote-ketting-nummer' mee te zingen, vlak voordat ze het nieuws op FUNX ging lezen. Hilarisch om te horen natuurlijk, een Eva-Boobies!-Jinekmomentje. Even verrassend als mijn keurige moeder (50+, slank, vrouwenbeweging), die boeren kan laten als een tokkie.

We babbelden verder over de filmwedstrijden op http://www.youngreporters.nl/. Moeilijk zeg, radio. Je moet alles in een keer goed zeggen, ook als je ondertussen bedenkt dat je al drie keer ‘eeh’ hebt gezegd in een zin. “Ze maken bijvoorbeeld eeh..” –he shit, doe ik het weer! Ik besefte hoe zinloos het is om met je handen te praten op de radio. Maar ik bleef druk gebaren.

Fernando startte weer een track en vroeg me mee te zingen. “Deze ken je wel, toch? Haha. Dit is een auditie”. NO WAY! Gebaarde ik naar hem. Praten op de radio is al lastig voor mevrouw niet-lullen-maar-schrijven, maar zingen…

Dan hadden ze me op z’n minst een champagnebrunch moeten aanbieden.
Geserveerd door McDreamy.
Of liever een nieuwe identiteit en een emigratieticket. Met mijn stemgeluid...

Wil je mijn ‘eeuhs’ tellen? Horen hoe ik klink op de radio?

(hint: denk aan Juffrouw de Mier met zuurstoftekort.) Dat kan hier!

XL