Waarom doen we dat eigenlijk? Met z’n allen naar buiten om afgedankte spullen op kleedjes zien verkopen en middelmatige bandjes zien spelen. Kilometers lopen (slenteren) om vervolgens een zitplekje te veroveren.
Er zijn vast weinig mensen die een boodschappenlijstje maken voor de vrijmarkt:
- 2 afgekloven knuffels,
- 3 vergeelde boeken
- en minstens één apparaat dat het zeker niet doet.
De kinderen met hun kleedjes hebben (hopelijk) geen target. Stel je voor: “Minstens 8 dingen verkopen anders ga je zonder eten naar bed. Denk aan je winstmarge, knul”.
Koninginnedag is volstrekt doelloos. Dat maakt het zo’n heerlijke dag.
Kilometers lopen, met de hele groep door de mensenmassa.. het versterkt de band. Die blikken van verstandhouding in de overvolle tram. “Nee N., ik ga niet flauwvallen. Echt niet.”
Al slenterend wijs je elkaar op hondjes met oranje-outfit en dames met afgrijselijke oranje leggings. Het entertainment is niet op dat podium in de verte, het loopt naast je!
In de rij voor de snacks heb je soms de leukste gesprekken. Je kunt eens goed bijpraten en je komt altijd bekenden tegen. Wachten is nooit saai op koninginnedag.
Het gaat (mij) niet om de koningin. Het gaat niet om de bands en de vrijmarkt. Koninginnedag is vrij zijn met vrienden en familie.
We hebben die dag een paar keer naar het nieuws gekeken. Op de terugweg zat ik met een brok in mijn keel naar de radio te luisteren. Het zal jouw dierbare zijn die daar werd aangereden in Apeldoorn…
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten